Win heeft een complex leven waarin verslavingsgevoeligheid en ADHD voortdurend met elkaar verweven zijn. Zijn sociale omgeving is een belangrijke factor in zijn dagelijks functioneren. Vrienden, familie en muziek vormen zowel een bron van vreugde als van spanning.
Hij zoekt werk en overweegt een baan bij de EDAH, een supermarkt waar hij 24 uur per week kan werken. Tegelijkertijd worstelt hij met financiële problemen en schulden bij vrienden, die hem onder druk zetten. Wanneer hij met zijn vader het CWI bezoekt, lopen er zaken mis, waardoor hij weer zonder geld zit. Dit vergroot de stress en frustraties.
Zijn muzikale ambities brengen ook ontwikkelingen met zich mee. Samen met Frederik en IJsbrand werkt hij aan een demo-opname en krijgt de kans om deze te presenteren aan een invloedrijke persoon in de muziekindustrie. Dit geeft hem hoop en energie, maar zijn verslaving blijft een constante zorg voor zijn omgeving.
Op momenten van spanning en tegenslagen raakt hij vaak geïsoleerd, blijft in bed liggen en toont zich afwezig. Hij worstelt met de verwachtingen die anderen van hem hebben, vooral als het gaat om werk en therapie. Zijn betrokkenheid bij het avondprogramma van Boumanhuis verloopt moeizaam; hij heeft moeite zich te conformeren aan de regels en de omgeving waarin hij terechtkomt. Toch besluit hij door te zetten, hoewel hij de behandeling niet volledig omarmt.
Zijn gedachten razen door zijn hoofd, zonder pauze, zonder rem. Ideeën en emoties volgen elkaar in hoog tempo op, soms inspirerend, soms verwoestend. De energie geeft hem de drang om te creëren, om muziek te maken, om te bewegen en niet stil te staan. Tegelijkertijd trekt de verslavingsgevoeligheid hem naar verdoving—naar een tijdelijke stilte in zijn stormachtige geest.
Hij balanceert tussen beide krachten, zoekt structuur, maar wijkt af zodra regels te strak voelen. Therapie voelt als een last, verplichtingen als een beknelling. Hij leeft op de rand van impulsen en consequenties, een onzichtbare strijd die slechts enkelen begrijpen. Soms lukt het hem een richting te kiezen, maar vaker blijft hij gevangen in de draaikolk van tegenstrijdige verlangens.
Ondertussen speelt muziek een grote rol in zijn leven. Hij besteedt veel tijd aan het maken van muziek op zolder, soms tot frustratie van zijn huisgenoten en buren vanwege het volume. Dit creatieve proces lijkt een uitlaatklep te zijn, maar staat ook in contrast met de chaos van zijn dagelijkse leven.
Zijn familie blijft betrokken, met gesprekken die variëren van bezorgdheid tot conflicten. Zijn zusje en moeder maken zich grote zorgen en proberen hem te ondersteunen. Zijn vader en moeder overleggen veel en dreigen om financiële steun in te trekken als Win zich niet houdt aan bepaalde afspraken.
Geleidelijk ontstaan er veranderingen: Win probeert werk op te pakken, hoewel hij moeite heeft om tijdig op zijn afspraken te verschijnen. Soms lukt het hem om enige stabiliteit te vinden, zoals tijdens een vakantie met vrienden. Maar deze momenten worden afgewisseld met periodes van somberheid en impulsieve beslissingen, die vaak worden beïnvloed door middelengebruik.
Wanneer hij uiteindelijk zijn werk verliest, wordt duidelijk hoe groot de impact van zijn situatie is. De communicatie met instanties zoals het GAK en DSW is complex en frustrerend, en hij voelt zich gevangen tussen verantwoordelijkheid en impulsiviteit. De juridische gevolgen van zijn ontslag voegen een extra laag van stress toe.
Zijn familie blijft hem steunen, ondanks de uitdagingen. Gesprekken vinden plaats, zorgen worden uitgesproken, en er is een voortdurende zoektocht naar een manier om hem te helpen grip te krijgen op zijn leven.
